Dag 19,20 en 21: bezoekers, ehbo-les en twijfelachtige malaria.  4


In deze blog drie wisselende dagen beschreven..

Zondag 16 juli:

Vandaag ben ik niet naar de kerk gegaan, voelde mij nog steeds niet lekker en het was een drukke dag zaterdag. Ik heb lekker rustig aan gedaan en alle kleine dingetjes gedaan. Gedoucht, opgeruimd etc. , wat hier allemaal wat meer tijd kost. Toen de kinderen terugkwamen van de kerk , ben ik naar beneden gegaan. Hier trof ik rond de 20 bezoekers aan, een soort groep van de kerk. Wat een drukte… Heel de middag gezellig bij de kinderen geweest. De bezoekers hadden nog nooit een blanke gezien, wat het extra lastig maakte. Soms zo vervelend, aangezien ik gewoon net zoals hun ben alleen met een ander kleurtje. Heb heel de middag het woord “mzungu” gehoord. Toch besloten de ehbo-les voor de kinderen volgende week te doen. Toen de bezoekers rond half acht weer vertrokken, heb ik nog met de meisjes in hun kamer gezeten. Even lekker muziek aan, dansen en gek doen. Om zo alles te vergeten wat er op dat moment in Shade gebeurd. Wat houd ik toch van ze…

Maandag 17 juli:

Ehbo-les in oasis , super leuk om te doen. Wat vonden ze het ook leuk om alles uit te kunnen en mogen proberen. Uiteindelijk nog een ehbo-doos , 15 kleine ehbo-setjes, posters en de “certificaten” uit kunnen delen. Zo mooi om te zien dat een jongen van Oasis, die gehandicapt is, een nieuwe passie heeft gevonden in de verpleger van Oasis zijn. Na nog even met Newton gesproken te hebben ben ik boodschappen gaan doen, moet helaas ook gebeuren. Aangezien ik elke keer water moet kopen, uit de kraan hier drinken is niet heel goed. Verder nog wat fruit en yoghurt gekocht. Om vervolgens thuis de was te doen, dit stapelt zich (helaas) zo erg op. Wordt er wel steeds beter in … Daarna cupcakes uitgedeeld aan de kinderen en lekker buiten gespeeld en gelezen … Ik heb wat yoghurt gegeten om vervolgens te gaan slapen.

Dinsdag 18 juli:

Vandaag werd ik zo beroerd wakker dat ik het even niet meer wist. In de nacht kon ik mijn been van de pijn moeilijk bewegen. Toen ik wakker werd was zelfs een vuist van mijn handen maken pijnlijk en lopen deed ook zeer. Wederom besloten om naar een ander ziekenhuis te gaan met Naftali omdat het ziekenhuis van vrijdag eigenlijk geen echte malaria test had uitgevoerd. Eenmaal in het ziekenhuis bleek uit de test dat ik malaria negatief ben maar de dokter twijfelde zelf toch ook , aangezien soms de test negatief kan zeggen maar het er dan wel is. Dus nu weer verschillende medicijnen meegehad voor malaria en voor de pijn, ik hoop zo erg dat het nu echt over gaat. Daarna hebben Naftali en ik Jelle, Marleen en Anne-Sophie bij hun hotel opgehaald om zo naar Shade te gaan. In Shade hun geholpen met het uitpakken van de koffers om daarna even bij de kinderen te zijn. Daarna met hun mee geweest naar hun hotel op de motorbike. Alleen al op de heenweg stopte er ineens een busje met politiemensen , waarna er vrij snel traangas de lucht in werd geschoten. Wat lijkt op echt schieten. Dit terwijl wij nog geen eens zo ver weg waren, blijft raar en het voelde weer hetzelfde als vorig jaar. Ik moest nog terug naar Shade dus heeft de motorbiker helemaal omgereden om zo niet bij deze staking terecht te komen, mooi stukje Kenia gezien. De staking was vooral van de matatu’s die vinden dat de motorbikers al hun werk afpakken.. Eenmaal weer in Shade bij de kinderen gezeten om zo weer wat proberen te eten en de yoghurt voor hun uit te delen. Blijft speciaal dat ze er zo blij mee zijn. Ik was kapot maar heb daarna toch gedoucht (begin te wennen aan de koude douche) en deze blog geschreven, waardoor het toch vrij laat werd.

Deze drie dagen zijn kort beschreven, aangezien ik mijzelf nog niet goed voel. Maar laten we hopen dat de volgende blog weer lekker vol staat!

Liefs Romy .


Laat een antwoord achter aan Marleen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

4 gedachten over “Dag 19,20 en 21: bezoekers, ehbo-les en twijfelachtige malaria. 

  • Marleen

    Het was super leuk om samen met jouw de koffers uit te pakken. Het was erg schrikken van de schoten… toen wisten we nog niet dat t traangas was.. onze motorbiker was er snel vandoor .. ik hoop zo dat je snel op knapt.. en gebruik maakt van onze warme douche in het hotel..tot straks. xxx

  • Elsje Fieder

    Ha Romy, ik mag toch hopen dat je niet echt malaria hebt! Wat een ramp zou dat zijn!
    Hoop echt dat de nieuwe medicatie je helpen tegen het beroerd zijn en de pijn.
    Je bent wel een bikkel hoor! Maar denk ook aan jezelf hè!

    gr Elsje Fieder

  • Joost van Dijk

    Hoi Romy, ondanks je niet zo lekker bent heb je toch nog genoeg kunnen doen,beterschap en rustig aan doen ook al valt dat niet mee gr Joost