Week 4: Entebbe, Jinja en terug naar Kenia. 1

De vierde week is alweer ingegaan, wat gaat de tijd snel…

We zijn weer terug in Uganda! Na een terugreis van dik 9 uur waren we heel blij weer even een andere positie aan te nemen in plaats van zitten. We zijn in Kampala eigenlijk meteen naar het hotel gegaan waar we eerst ook zaten, goedkoop en in de stad. In het hotel herkende ze ons meteen en waren erg enthousiast dat we weer terug waren. Ik was het aardig zat na de terugreis en ben eigenlijk meteen in het hotel in slaap gevallen, waardoor ik zelf het eten gemist heb dat Raymond gebracht had.

Na een lange nacht zijn we de stad in gegaan om wat basic dingen en een nieuw kabeltje voor mijn oortjes van mijn telefoon te kopen, onderweg ging het echter zo hard regenen dat we rennend terug zijn gekomen in het hotel. Laten we het nog maar niet hebben over mijn modder voeten, ik ben meteen onder de douche gestapt. De regen hield nog even aan, waardoor ik gedwongen rust moest houden, wat soms ook even goed is. Aan het eind van de middag zijn we op bioscoopjacht gegaan, ik had dit aan Raymond beloofd nadat hij zo lang gewacht had tot mijn workshop manden maken over was. Eenmaal bij de bioscoop bleek dat ze problemen met de film hadden waardoor deze niet draaide…. Pff, het blijft natuurlijk wel Afrika. We zijn daarom naar een andere bioscoop gegaan waar we hoopte ook iets te kunnen eten , ze waren alleen het winkelcentrum aan het verbouwen waardoor alleen de bioscoop nog open was… Wij nog rondgelopen maar geen eten te vinden, dan maar alvast een appeltje en na de film iets eten. We zijn daarna pizza gaan eten, Jammie! Rond 11 uur in de avond zijn we terug in het hotel gekomen, na 8,5 km gelopen te hebben, wat een dag.

Vandaag zijn we (weer) naar de souvenirmarkt gegaan, dit keer om een cadeautje voor de sponsors te kopen, wat ik natuurlijk nog niet ga verklappen. We vonden het allebei in iedergeval heel leuk om zo veel mogelijk af te dingen, wat bij zulke toeristische markten echt nodig is. Zo kan je gemakkelijk minder dan de helft van de eerste vraagprijs betalen. Gelukkig is deze markt niet ver van het hotel vandaag, het ging namelijk weer heel erg regenen. We zijn nog een keer teruggegaan naar de markt omdat er nog een bestelling vanuit Nederland binnenkwam om daarna in de stad bij ons favoriete (Afrikaanse) restaurantje verse sap te drinken, wat ga ik dit missen in Nederland! We hebben nog wat vitamine pillen gehaald om daarna naar de kleding markt te gaan. Deze markt was alleen zo druk dat we er na 5 minuten alweer weggegaan zijn. Ik moet zeggen dat ik erg aan Uganda moet wennen na in Rwanda geweest te zijn. Overal in Uganda hoor ik mzungu en ik kan eigenlijk nergens normaal lopen, wat ikzelf erg lastig vind. Het maakt mij chagrijnig ondanks dat ik weet dat het zo is, ik ben gewoon Romy… Ik denk dat het uiteindelijk wel went, het is met de vermoeidheid alleen erg lastig. In de avond hebben we eten besteld, ze komen hier namelijk eten brengen voor maar €1.

Vandaag zijn we doorgereisd naar Entebbe, een plaatsje ongeveer 45 minuten van Kampala af. Entebbe staat bekend om lake Victoria , lake Victoria is het grootste meer van Afrika. We schrokken even omdat er bijna een matatu ongeluk was, wij zaten voorin en de matatu knalde best hard op de matatu voor ons. Maar het is Uganda dus wordt er na even naar elkaar schreeuwen gewoon doorgereden… Tja. We zijn uiteindelijk bij een heel schattig motel beland, een soort mini huisje. We hebben wat rond gelopen om vervolgens naar het stadje te gaan, wij waren alleen vergeten dat het zondag is en dus veel winkeltjes dicht zaten. Gelukkig hebben we nog wat internet kunnen halen en ergens kunnen eten, wij merken dat het erg toeristisch is hier. Alles is wat duurder, bij elk strand moet betaald worden en er zijn gewoonweg veel blanke mensen. Dit terwijl wij ons eigenlijk heel de reis niet als toerist hebben willen gedragen, wij wilden ons eigenlijk gewoon mengen met de bevolking. Even wennen dus! In de avond wilden we nog zwemmen, maar na het zien van de prijs zijn we weer terug naar het motel gegaan en in de avond vooral rustig aan gedaan.

In de ochtend hebben we met de manager van het motel gepraat. Hij wist ons te vertellen dat Uganda al sinds 1986 dezelfde president heeft , waardoor er in Uganda erg veel onrust heerst en mensen eigenlijk niet vooruit (kunnen) komen. Mede door corruptie is het erg lastig om van president te wisselen. Het was ons al opgevallen dat de president erg veel bewaking had, zo gaan alle auto’s op de snelweg stilstaan als de president (met 20 auto’s bewaking) komt. Dit is mede omdat veel mensen het er niet mee eens zijn en ze bang zijn dat er iets gebeurd als er meer vrijheid voor de president zou zijn. Daarna zijn we naar Entebbe Wildlife Sanctuary gegaan, hier worden dieren opgevangen. Vervolgens zijn we naar een van de grootse winkelcentra in Entebbe gegaan om ons avondeten te halen. Het was hier zo warm, dit terwijl het in Kampala twee dagen geregend had, dat we daarna in lake Victoria zijn gaan zwemmen om vervolgens het avondeten van de supermarkt vandaan te eten.

Ik voelde mij helemaal niet lekker bij het opstaan, waarbij ik al meteen moest overgeven, dit terwijl we eigenlijk vandaag naar Jinja wilde gaan. Jinja is vanuit Kampala al dichter bij de grens van Kenia, waardoor we met de terugreis wat tijd winnen. We besloten uiteindelijk toch te gaan reizen, ondanks dat ik niks had kunnen eten. De reis duurde erg lang, er was erg veel file en we hebben lang moeten wachten waardoor we er uiteindelijk 5 uur over gedaan hebben (eigenlijk 3 uur). Gelukkig hadden we al vrij snel een goedkoop hotel met mooi uitzicht. In de avond heb ik eigenlijk helemaal geen eten meer binnengehouden en heb ik mijn erg beroerd gevoeld, waar ik heel erg van baalde. Ik ben daarom vroeg in slaap gevallen.

Gelukkig voelde ik mij al een stuk beter! Ik vermoed zelf dat het van het eten van de dag ervoor was. Ik heb weer geroosterde boterham met boter en suiker kunnen eten, ik voelde mij nog wel heel slap maar we zijn toch naar de stad gegaan. We hebben de bus naar Kenia geboekt, het is tijd! Ondanks dat het een super reis was missen we beiden wel een thuis, vier weken lang van plaats en dus hotels wisselen is best zwaar. Hierbij besef ik mij heel goed dat het hebben van een thuis voor zowel mensen in Afrika als in andere landen niet vanzelfsprekend is. Het maakt ons daarom extra dankbaar voor wat we hebben en we respecteren mensen zonder een thuis nog meer. We hadden nog wat Rwanda frank over, bij het omwisselen bleek echter dat we 1/4 minder terugkregen , zo zonde! We hebben daarom tot de (Uganda) shilling uitgerekend hoeveel we nog nodig hadden om de rest in Uganda uit te geven. Daarna zijn we nog met een motorbiker rond Jinja gaan toeren, om zo nog bij een mooi uitzicht uit te komen. Bij dit uitzicht hebben we nog wat samen met de motorbiker gedronken om vervolgens weer terug te gaan. We hebben de tassen ingepakt, wat met alle extra spullen nog best moeilijk en zwaar is. In de avond rond 8 uur zijn we naar de bus gegaan, om daar nog een uur extra op de bus te wachten. In Nederland zou niemand hier blij van worden, hier is het echter normaal.

Yes! Woensdag op donderdag nacht rond 12 uur zijn we de grens weer gepasseerd, we zijn weer in Kenia! Wat een reis. We hebben gelachen, gehuild maar vooral heel veel genoten. We hebben rond de 60 uur in de bus gezeten, het was enorm zwaar, maar het zo waard. Daarnaast zijn we meer te weten gekomen over Uganda en Rwanda, ik kan met zekerheid zeggen dat we als mensen gegroeid zijn. Wat vond ik zo mooi? In Uganda hadden we een klik met de stad, al vrij snel vonden we de weg en omdat we midden in de stad verbleven voelde we ons thuis. Dit terwijl we in Rwanda een klik met de mensen hadden, ik heb echt mijzelf kunnen zijn en juist daarom zo thuis gevoeld. We hebben in Rwanda de beste gesprekken gehad. Het was zwaar, maar zo mooi. Ik kan zeggen dat ik wederom verliefd ben geworden op twee Afrikaanse landen, allebei de landen hebben ons aan het denken gezet over de toekomst. Het was mooi, had ik dat al gezegd? Nu is het tijd om de laatste twee weken in Kenia te knallen, ik heb er zin in!

Veel liefs Romy.