De vijfde week is aangebroken, nog maar een week te gaan…
Zo we zijn weer in Kenia, wat een reis. Rond 1 uur waren we weer terug in Thika, waar iemand meteen al onze kleding gewassen heeft. Wat maar goed is ook, aangezien ik helemaal geen kleding meer had. Om dit allemaal zelf met de hand te gaan wassen, zou wel erg veel tijd en energie kosten en ondertussen helpen we iemand hiermee. Ik heb nog schoongemaakt en wat geslapen, ik was helemaal gesloopt na een hele nacht niet slapen. In deze vreselijke hobbelbus kon ik echt niet slapen, helaas. Daarna zijn we boodschappen gaan doen en hebben we gegeten om vervolgens vroeg naar bed te gaan. De reis hakt er aardig in.
Raymond is naar de markt gegaan om wat fruit te halen, om vervolgens samen te ontbijten. Vervolgens zijn we de boodschappen voor de (20) voedselpakketjes gaan halen. In de voedselpakketjes zit melk, suiker, zout, twee pakjes koekjes, zakje thee, zakje zeep, blok zeep, potje vaseline, tandenborstel en tandenpasta. Dit allemaal voor maar €2,70 per pakketje, dankzij deze sponsor gaan er heel veel mensen blij worden! Onderweg naar Shade zijn we nog bij Simon’s shop langsgegaan, waarbij we nog wat gedronken hebben. Al 4 jaar ga ik altijd wel langs bij dit winkeltje, eerst was het samen met de kinderen voor brood en nu ga ik voor wat kleins nog wel eens langs. Daarna zijn we naar Shade gegaan. echter is het ondertussen vakantie en zijn veel kinderen voor een paar dagen naar familie toe, waardoor er maar een aantal nog in Shade verblijven. Daarnaast waren de jongens met Naftali meegegaan voor wat werk in de tuin, wij zijn daarna ook naar Naftali gegaan. Hier heeft Raymond meegeholpen in de tuin en heb ik heletijd met de dochter van Naftali gekletst. We hebben nog wat gegeten om vervolgens pas laat in de avond weer terug te zijn.
De was is ondertussen weer droog, ik heb daarom alles gevouwen, wat met zoveel was nog best een werk was. Daarna zijn we nog de laatste dingetjes voor in de voedselpakketten bij corner one (dichtbij) gaan halen, om ze daarna allemaal klaar te maken. We hebben spaghetti gemaakt, zo fijn weer zelf te kunnen koken. Ik heb genoten! Ik heb alle sponsorspullen in tasjes gedaan om ze zo beter te kunnen verdelen. Daarnaast heb ik alle blogs van de vorige blog geschreven om vervolgens met een vriendin van Raymond en haar zoontje ergens te gaan eten, we hebben dit vorig jaar ook gedaan en vonden het zo gezellig dat we dit weer gedaan hebben.
Het is zondag, dus wij zijn naar de kerk gegaan. Waarbij alle mensen die te gast waren, apart geroepen werden, dat was ik dus. We hebben met dit groepje thee gedronken met mandazi. Eenmaal terug heb ik al het ondergoed gewassen en zijn we naar een vriend van Raymond gegaan, hier zijn we vorig jaar ook geweest. Dit liep even anders dan verwacht en om deze teleurstelling even te vergeten zijn we naar de stad gegaan om te eten om vervolgens weer terug te keren.
We zijn naar de tandarts gegaan omdat Raymond erg last had van een kies, gelukkig kon hij meteen geholpen worden. Echter viel de stroom uit en moest de behandeling gestaakt worden, wat in Nederland nooit zal gebeuren. Ik ben ondertussen terug naar huis gegaan om nog wat kleine dingetjes te doen, waarna ik weer terug gegaan ben om te kijken hoe ver ze waren. Rond etenstijd heb ik chapati met groene bonen op, wat lekker! We hebben samen gegeten en thee gedronken voor maar €1,40, wat een koopje. In de avond wilde we nog wat beltegoed (credit) kopen, dit heeft alleen dik 1,5 geduurd. Overal was dit beltegoed uitverkocht , gelukkig hebben we wel erg kunnen lachen en zijn we ondertussen Naftali en oud huismoeder Elisabeth tegengekomen.
Vandaag zijn we naar Oasis, het project voor straatkinderen, gegaan. Op het veld hebben we koekjes uitgedeeld om vervolgens naar de Office te gaan. Hier heb ik nog 5 broden gekocht, zodat in ieder geval elk kind had. Nu het vakantie is zijn er erg veel kinderen en het hebben van eten is niet vanzelfsprekend. Ik heb nog wat spelletjes met de kinderen gespeeld om vervolgens de pakketjes uit te gaan delen, we hebben alvast 10 pakketjes uitgedeeld en hiervan 5 gezinnen echt bezocht. Ondanks dat ik al zo vaak in de sloppenwijk geweest ben en dit al meerdere malen in de blogs vermeld heb, blijft het indrukwekkend. Ik vind het altijd moeilijk te omschrijven, gewoonweg omdat ik dit in Nederland niet gewend ben. Kinderen met vieze en kapotte kleding, kinderen zonder schoenen en dronken mensen terwijl het ochtend is. Het blijft lastig om te zien, ik zou zoveel meer willen doen. Vervolgens zijn we gaan eten, en omdat het korting dinsdag is, was dit pizza. Ik voel me soms schuldig dat ik pizza eet terwijl mensen in de sloppenwijk misschien helemaal geen eten hebben, ik heb wel geleerd dat iedereen helpen niet mogelijk is en het ook goed is zelf te genieten. Ondanks dat dit moeilijk blijft. We zijn vanuit ananas mall teruggelopen, wat nog best een stuk was. Om in de avond heel het huis schoon te maken en vroeg te gaan slapen, het zijn drukke dagen met veel indrukken.
We zijn wederom naar een andere vriend gegaan die ons meteen bij terugkomst al opgezocht had. Ik had hierbij een (oud) Adidas T-shirt van mijzelf meegenomen, wat was hij hier blij mee. Mooi om te zien! Daarna zijn we met zijn drieën naar de stad gegaan waarbij Raymond en ik geld zijn gaan halen en daarna bij iemand die hij kent in een winkel even op de playstation gespeeld hebben, wat was iedereen verbaasd dat ik won met FIFA (voetbal)… Tja. Daarna zijn we met Naftali in de stad wezen eten, wat erg gezellig was. Om vervolgens pas rond 23 uur terug te zijn.
Ik heb niet zo goed geslapen maar ben uiteindelijk toch naar oud huismoeder Ann gegaan, ik noem haar altijd mijn tweede moeder. Het is zo raar om iedereen weer te zien, zo is haar zoontje ineens zo groot en loopt ondertussen al. Het was erg fijn om bij te praten. Vervolgens ben ik naar Shade gegaan om met Mary (huismoeder) naar de stad te gaan om de gesponsorde spullen voor Margaret te gaan halen, wat uiteindelijk heel de middag geduurd heeft. Ik ben daarna naar de supermarkt gegaan om het avondeten te halen, ik wilde (Nederlands) eten koken. Bij terugkomst ben ik meteen de keuken in gedoken om de gekookte aardappels, broccoli , tomatensaus en vega burgers te maken. Met maar een gaspitje, is het voor te stellen dat dit best lang geduurd heeft, een hele (leuke) uitdaging. Ondertussen was er een vriend van Raymond gekomen die ook meegegeten heeft om daarna samen yathzee te spelen. Uiteindelijk lagen we pas rond 1 uur in de nacht in bed, wat was het gezellig.
Ik heb nog maar een week in Kenia, dat wordt nog even extreem genieten.
Liefs Romy.
Mooi!