Ik heb een erg goede vlucht gehad ! Mezelf helemaal bang gemaakt om niks maarja . Ik hoefde ook niet bang te zijn want ik had een super schattig meisje van 6 naast me, bij het landen hield ze dan ook mijn hand vast. Hoe schattig en lief! Rond 12 uur was ik dan eindelijk “thuis”, dit is hoe huismoeder Rose het zo mooi noemt . We hebben nog een kop Keniaanse Thee gedronken en ik ben daarna maar snel mijn bed ik gedoken want ik was kapot. Niet dat ik eerst nog dik 1 uur met Irene heb gekletst, zij is de andere vrijwilliger die er de eerste 2 weken er is.

Ik was al rond half 7 wakker en heb daarna nog even gewoon gelegen. Ik heb daarna huismoeder Elisabeth geholpen met het koken van het eten voor ’s middags en ’s avonds , ugalie , dit is maismeel met water gekookt. Wat eten ze hier veel! Even aan wennen, waar ik ook aan moet wennen is het accent. Maar daar moet ik vast binnen 4 weken aan wennen , hoop ik. Na het eten koken (wat super veel tijd eist) heb ik de kinderen ontmoet , hier in Shade heet ik Homy want de R is moeilijk uit te spreken.. Maar dat is natuurlijk ook helemaal prima! S’avonds kon ik eindelijk weer op het internet , hoe fijn om iedereen weer te spreken!Dus kortom een lekkere rustige dag om van mijn vlucht bij de komen.

Ik was al vroeg wakker en had daarna nog niet echt trek, voordat ik nog aangekleed was stond Naftali ( voorzitter) al aan de deur te kloppen of ik zometeen even naar zijn office kwam. Ik heb me dus snel aangekleed en ben daarna naar zijn kamer gegaan, even gekletst en de week besproken. De aankomende dagen loop ik met Irene mee om zo de omgeving te zien en te wennen. Volgende week ga ik dan ook echt naar andere projecten zoals Oasis , Umoja en de scholen. Zin in! Nadat ik met Naftali gepraat had heb ik de huismoeder gevraagd of ik iets kon doen en gelukkig kon ik Ann meehelpen met de was. Wat een werk zeg! Toen wij de was gewassen hadden en opgehangen kreeg ik meteen een bord met boterhammen met boter, een banaan en Keniaanse thee in mijn handen geduwd . Hoe lief! Ook heb ik nog even met Waithaka (social worker) gepraat en het cadeautjes gegeven.

Gelijk hierna zijn ik , Irene en Rose naar de stad gegaan. Hier hebben we een milkshake gedronken en wat boodschappen gedaan. Ook heb ik hier voor de kinderen/huismoeders 14 bordjes en een zeef gekocht voor maar €4,50 ! Super gezellig! Wel was het heel raar dat iedereen je aankijkt en je een hand wil geven, je voelt je net een attractie . Maar dit went vast ook wel.

De eerste 3 dagen zijn me dus niet mee of tegen gevallen, wel had ik natuurlijk heel andere verwachtingen.. Maar ik denk dat ik over 1 week zeker gewend ben ! Even geduld dus.. ( Foto’s staan onder het kopje foto’s op deze blog)

Liefs Romy

Bea rooijackers Geplaatst op 30 juni 2016 om 19:01 uur Hallo romy, Je kent mij niet, maar ik ben irenes moeder. Leuk dat jij er nu ook bent, vindt Irene vast heel fijn! Goede tijd samen!

Joyce Geplaatst op 30 juni 2016 om 18:55 uur Hey meis, super om te lezen. Heel veel plezier. En dit pakt niemand je meer af.

Annika Geplaatst op 30 juni 2016 om 18:48 uur Wat super om te lezen zeg….. Ik kijk uit naar je verhalen…. Geniet ervan dit is zooooo gave ervaring…..!! Veel liefs van Annika en Jesse ❤️

Conny ter Wee Geplaatst op 30 juni 2016 om 18:46 uur Leuk om te lezen dit, je waant jezelf bijna in Kenia.😃

Gerda van Dijk Geplaatst op 30 juni 2016 om 18:20 uur We zijn trots op je,maak er maar een mooie tijd van samen met Irene en daarna weekje alleen en laatste week met de andere vrijwilligster,doe veel ervaringen op,dit neemt niemand je ooit meer af.xxxpapa en mama

Dina van Doesburg Geplaatst op 30 juni 2016 om 17:36 uur Hartstikke leuk om te lezen!