Dag 10,11 en 12: Oasis, spelletjesmiddag en afscheid Cathelijne.  3


Hier een nieuwe blog over drie super leuke dagen! 

Vrijdag 7 juli:

Vandaag zijn we naar oasis gegaan. We wilden Hau Mboru nog graag bezoeken en een tasje met kleding,sokken en slippers geven. Wat was ze er blij mee! Ze was samen met haar broertje, die ze op haar rug droeg en dit terwijl ze pas 10 is. We zijn even op het veld geweest om vervolgens naar de Office van Oasis te gaan. Hier hebben we de bellenblaas uitgedeeld , dit hadden ze nog nooit gezien en ze vonden het dus geweldig. Zo raar aangezien ik gewoon met bellenblaas opgegroeid ben. Charles kwam ons rond 12 uur weer ophalen, helaas waren we net onderweg toen zijn motor niet meer startte.. Zo sneu! Gister de lekke band en vandaag de motor. Zie hier.. Zo lief dat die eerst een andere motorbiker voor ons regelde om vervolgens iemand voor zijn reparatie van zijn motor te bellen. Eenmaal bij de andere motorbiker zijn we naar de ananas mall gegaan , een soort winkelcentrum. Hier hebben we eerst nog lekker gegeten, de dagen vliegen nu namelijk voor Cathelijne. Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan. Van sponsorgeld hebben we cakejes, lolly’s en chips gekocht voor de kinderen. Zodat ook zij eens kunnen genieten van het lekkers dit weekend, ook al hebben we volgens mij veel te veel gekocht maar dat komt vast wel op. Verder hebben we nog wat normale dingen voor onszelf gekocht zoals water, brood en appels. Terug in Shade heb ik me eerst goed gewassen, het water van mijn haar was wel heel zwart. Dit komt omdat je op de motorbike zonder helm zit en het super zanderig is, alles komt zo in je haar te zitten. Daarna ben ik naar beneden gegaan om met de kinderen samen te zijn. Boekjes gelezen, buiten gespeeld en de meisjes hebben nog mijn haar gedaan. Wat was ik even blij dat ik in de middag al gegeten had, in ugali had ik namelijk echt geen zin..

Zaterdag 8 juli:

Heerlijk het is zaterdag. Ondanks dat de kinderen best veel klusjes hebben, is de sfeer veel rustiger. De kinderen maken op zaterdag onder andere hun schoenen, rugtas en dekbed schoon, echt heel veel werk. In de ochtend heb ik de meisjes nog geholpen met hun (2) kamers opruimen, ik dacht dat mijn kamer een rommel was maar het kan erger haha. Daarna lagen er wat oude matrassen buiten waarop we heerlijk met de kinderen in de zon hebben gezeten. Al snel was het etenstijd waarbij alle kinderen gingen eten. Na het eten is het springkussen van Shade opgezet en hebben we de (gesponsorde) speelspullen mee naar beneden genomen. Wat hadden ze het leuk ermee , zo leuk om te zien. Genieten! We hebben chips uitgedeeld, wat voor ons heel normaal is , is voor hun niet zo. Daarna hebben ze nog ongeveer drie uur op het springkussen gespeeld , ze konden er wel op blijven springen. Het springkussen samen net Naftali en Richard opgeruimd om vervolgens te gaan eten. Na het avondeten, chapatti yeah, heb ik nog met een paar van de kinderen op de bank gezeten. We hebben nog ongeveer een uur gekletst over roofvogels tot geloof , waarna ze toch echt naar bed moesten. Ik was ook best moe van heel de dag bij de kinderen zijn, maar het is het allemaal waard.

Zondag 9 juli:

Vandaag gingen we weer mee naar de kerk , waar we ongeveer 4 uur hebben gezeten . Na de kerk heb ik meegegeten met de chapatti. Heel even boven geweest om vervolgens nog beneden te voetballen en te beginnen aan de afscheidsbrieven voor Cathelijne. Zo lief dat ze er zo geduldig voor zijn! Dit duurde ongeveer 1,5 uur , daarna was Naftali er weer en hebben we wederom weer gelachen om van alles. We hebben avond gegeten, bonen.. Niet echt mijn favoriete maar oke. Om vervolgens iets later dan gepland Cathelijne haar afscheidsfeestje te hebben. Doordat het allemaal wat uitliep moesten we snel gaan en we hebben meer dan een uur gereden naar het vliegveld. Bij het afscheidsfeestje had ik het al moeilijk aangezien ik weet dat ik haar ga terugzien maar dit ook voor mij (weer) over 2,5 week de realiteit is en ik iedereen hier weer moet missen. Haar afzetten was nog moeilijker , ik zet niet graag mijn grote zus daar helemaal alleen af.. Op de terugweg hele tijd gekletst met Naftali, wat is het ook een aardige man. De terugweg ging dus behoorlijk snel en uiteindelijk lag ik om 12 uur in bed, nadat ik nog even gebeld had met mijn moeder. Wel was het ineens mega stil, nu kan ik zelfs de muizen horen piepen…

Dit waren de laatste drie dagen met Cathelijne, nu zijn er nog dik twee weken over waarin nog genoeg te doen is. Nog maar niet teveel aan mijn afscheid denken… 


Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

3 gedachten over “Dag 10,11 en 12: Oasis, spelletjesmiddag en afscheid Cathelijne. 

  • Marleen

    Hoi Romy, wat schrijf je toch leuk!
    Nog een kleine week en dan kom ik met mijn gezin, ik verblijf niet in het huis..maar kom zeker naar je toe! Dan kan je vertellen ..en alles laten zien.. we zijn zeer benieuwd. Ik heb nog zoveel spullen bij me.
    Groetjs en tot gauw!!