De eerste week: 3 dagen Kenia, 1 dag reizen en 3 dagen Uganda. 4

Nou daar ben ik dan weer, ik ben ondertussen alweer een week weg van thuis. Waarvan 3 dagen in Kenia, 1 dag reizen en 3 dagen in Uganda.

Ik zal beginnen met de reis, de vlucht was eigenlijk een van mijn beste vluchten tot nu toe. Weinig turbulentie, geen vertraging en de tijd ging redelijk snel. Deze keer had ik een stoel vooraan het vliegtuig genomen, waarbij ik hoopte snel door de douane te komen, helaas duurde het nog wel een tijd voor mijn koffers er waren. Ik was dan ook super blij toen ik eindelijk buiten het vliegveld stond , met twee koffers van 23.2 kilo en mijn 6kg te veel handbagage.

De eerste dag was ik erg verward, ineens was ik weer in Kenia na zo lang wachten terwijl ik in mijn hoofd nogsteeds bij school was ( nog steeds wel een beetje hoor). Eenmaal na mijn koffers gesorteerd te hebben, wat een werk altijd. Zijn we ( Raymond en ik) op zijn werk ijsjes (uit mallen vanuit Nederland) gaan maken, zodat hij deze kan verkopen. Verder zijn we naar de stad geweest om geld te pinnen en naar de supermarkt te gaan. Wat eigenlijk niet kon ontbreken na elkaar zo lang niet meer gezien te hebben is pizza, we moesten dus wel pizza gaan eten. Eenmaal terug zijn we nog bij Raymond zijn vrienden langsgegaan waarbij we nog even Xbox gespeeld hebben, jullie raden vast wel wie won.

Aangezien we al snel naar Uganda wilde vertrekken, moest de bus ticket ook geboekt worden. De ijsjes zijn ondertussen gelukt! We zijn daarom naar Nairobi (hoofdstad Kenia) gegaan. Eenmaal terug, wat best lang geduurd heeft aangezien we met een matatu zijn gegaan, heb ik even wat rust genomen. We hadden namelijk al 6km gelopen. Verder hebben we de douche gemaakt en zijn we naar een Keniaans restaurant geweest. Natuurlijk houd ik erg veel van Europees eten, maar ik vind het ook prima om Keniaans te eten. Ik voel mij in een Keniaans restaurant op mijn gemak, terwijl sommige mensen denken waarom eet zij hier. Wij hebben voor €0,90 met zijn tweeën een grote maaltijd gegeten , onbegrijpelijk.

Ondertussen is het nog maar een dag tot we naar Kampala , de hoofdstad van Uganda, zullen gaan. We vertrekken eigenlijk zonder echt plan, waardoor we een dag van te voren nog snel een guest house geboekt hebben. Aan de ene kant zou ik graag een plan willen hebben maar ik weet ook dat het eenmaal Afrika is… We wilde naar Raymond zijn moeder, echter bleek na een stuk lopen, dat zij niet thuis was. We hebben daarom geluncht en zijn daarom de handbagage koffer en grote rugtas gaan pakken voor Uganda, wat nog best wel een klus was voor 4 weken. We hebben nog ijsjes gemaakt, waarbij ik merkte dat ondanks dit mijn vierde keer in Kenia is, ik alsnog een soort van cultuurshock voel. Op straat zat er namelijk een kindje van ongeveer 2 vast in de modder, we hebben haar uit de modder gehaald en gebracht waar ze ongeveer woonde (dit wist Raymond). Zo sneu om dit te zien, zo jong en daarbij ook nog modder eten.. Vanbinnen zou ik zo graag iedereen willen helpen, maar ik weet dat dit niet mogelijk is, helaas.. Voordat we vertrekken wilde ik nog wel heel graag naar Shade , eenmaal daar aangekomen kwam Peris meteen op me afgerend om me te knuffelen. Zo lief! Het was heel raar iedereen weer te zien, ze zijn allemaal zo volwassen geworden. We hebben nog even gevoetbald en boeken uitgedeeld, daarna was het alweer tijd om te gaan. Ik had nog een stukje kaas meegenomen gesponsord door Theo Broekhuis, dit heb ik Raymond en zijn vrienden laten proeven.. Laten we zeggen dat ze er aan moesten wennen, haha.

Om 3 uur in de nacht ging de wekker om rond 4 uur de Motorbike te nemen. Vanuit hier hebben we een matatu naar Nairobi genomen, waar we ongeveer rond 6 uur waren. Om 7 uur vertrok onze bus. Over de reis kan ik veel zeggen, maar het was vooral lang .. Heel lang en hobbelig. Wel heb ik ondertussen nog wat zebra’s, apen en antilopen gespot. Het leek wel een mini safari. Er waren bepaalde punten waar de bus even stopte om te plassen of eten te kopen. Het is nooit mijn favoriet geweest om in een gat in er grond te plassen, maar er was geen keus. Bij de grens hadden we nog wat kleine probleempjes maar uiteindelijk is alles goed gekomen. Na 15 uur in de bus gezeten te hebben, met verzuurde benen en vooral veel vermoeidheid, waren we eindelijk in Kampala. Waar we uiteindelijk rond 23:15 in het guest house waren.

Het guest house was een beetje een teleurstelling. Zo was er geen echte douche ( of emmer) en was het niet heel schoon. We konden natuurlijk ook niet veel verwachten voor maar €10 per nacht. Wel had ik super goed geslapen na de lange reis. We besloten wel niet nog een nacht in het guest house te blijven, we wilde wel heel graag douche. We hebben daarom om 10 uur uitgecheckt , dit terwijl we nog geen ontbijt op hadden. We zijn nieuwe simkaarten gaan halen, omdat helaas onze Keniaanse simkaarten niet meer werkte. Om vervolgens bij een volgend hotel ons in te checken, wat zijn we blij! We hadden een douche met ook nog eens warm water en een super mooie kamer. We zijn daarna de stad gaan verkennen, wat een drukte en chaos! Iemand vanuit het hotel heeft ons laten zien waar de bank is om Uganda shillings (UGX) te krijgen. Daarna zijn we nog naar wat de mensen hier taxi plaats noemen, ik heb nog nooit zoveel matatus bij elkaar gezien! Vervolgens zijn we naar de supermarkt en markt geweest en hebben we in een lokaal restaurantje gegeten. We zijn helemaal verward. De Uganda shilling is zo anders dan de Keniaanse shilling, alles lijkt heel duur omdat 1 Uganda shilling maar 0.00024 euro is. Dit is echter niet het geval, wij merkte juist op dat alles hier goedkoper is dan in Kenia. Eenmaal terug in het hotel met genoeg indrukken hebben we wat tv gekeken en een spelletje yahtzee gespeeld om vervolgens in de avond bij een Europees restaurant te eten, zo lekker! We zijn vroeg gaan slapen, de reis hakt er aardig in.

We zijn redelijk vroeg opgestaan om te ontbijten en daarna met een tour mee te gaan. Deze tour was in principe gratis, je kan achteraf wel een fooi geven. We zijn hierbij gestart bij de Craft Market , ook wel een soort Afrikaanse souvenir markt. Het blijft mooi te zien dat veel dingen met de hand gemaakt worden. Daarna zijn we doorgelopen naar constitutional square en het independence monument. De constitutional square is een monument voor de Wereldoorlog en het independence monument is het monument dat de vrijheid van Uganda symboliseert. Daarna zijn we doorgelopen naar de Nakasero markt, wat een drukte! Het is de drukste markt in Kampala met vers groente en fruit. Daarna zijn we ook nog naar de Owino markt geweest, hierbij draait het vooral om kleding, heel veel kleding. Om te eindigen bij de Nakasero Moskee, indrukwekkend hierbinnen te zijn en een beetje van de cultuur te zien. Het was erg gezellig om met verschillende culturen te zijn, ik zou het iedereen aanraden! Eenmaal terug, na ongeveer 6 km lopen, zijn we naar het hotel gegaan om te douche. We waren namelijk helemaal natgeregend tijdens de tour. Daarna ben ik in slaap gevallen, alle indrukken maken mij aardig moe. Om vervolgens samen weer de stad in te gaan, waar we bijna 3 uur rondgekeken en gelopen hebben. De teller stond ondertussen op 10 km gelopen, waardoor we uiteindelijk dicht bij het hotel gegeten hebben. Wat zijn wij blij om in dit hotel en Kampala te zijn, we voelen ons echt thuis en weten ondertussen al (zonder vragen) de weg te vinden. Om een indruk te geven heeft de hotelkamer twee tweepersoons bedden , super aardige mensen bij de receptie, ontbijt en dagelijkse schoonmaak voor maar €12 voor twee personen per nacht. Ongelofelijk!

Eenmaal na het ontbijt zijn we opweg gegaan naar het museum van Uganda. Dit museum is het eerste museum in Oost-Afrika. We kwamen echter uit bij het nationaal theater van Uganda, oeps! Gelukkig konden de mensen achter de balie wel lachen dat wij overtuigd waren dat het museum daar zou zijn. Eenmaal na het nemen van een Motorbike zijn we geweest bij het museum van Uganda, we hadden alleen wat meer verwacht maar hebben ons uiteindelijk toch vermaakt. Daarna zijn we met een Motorbike naar Kasubi Tombs gegaan, dit zijn een graven van de Buganda familie. Echter daar aangekomen vroeg de gids wel heel veel geld terwijl ze de Tombs aan het renoveren waren, waardoor we alleen maar de andere huisjes konden zien. We zijn dus maar weer teruggegaan, zonder de Tombs echt te zien. Eenmaal op de terugweg met de Motorbike zijn we ook nog eens een soort van aangereden door een matatu, waardoor de achterlamp van de Motorbike kapot was. Ik schrok hier toch best van, iets harder en we zouden gevallen zijn. Echter gaan ze hier heel anders om met schade dan dat wij in Nederland doen, in Uganda ( en Kenia) rijden ze namelijk gewoon door. Het verschil tussen Kenia en Uganda is goed te merken, zo zijn er hier in Uganda veel meer motorbikers op straat te zien en dragen. Ook valt het mij op dat er in Kampala veel andere nationaliteiten rondlopen, zo voel ik mij toch niet de enige mzungu. Echter blijven mensen mij wel nogsteeds vaak aanspreken en/of aanraken, waarschijnlijk omdat er veel andere nationaliteiten rondlopen en niet echt veel Europeanen. Eenmaal toen wij weer terug waren en geluncht hadden, begon het zo hard te regenen dat we eigenlijk geen kant op konden. De straat stond helemaal blank, het leek wel een waterval, wij zijn daarom binnen gebleven. We hebben met de manager staan praten waardoor we nog meer over Kampala te weten zijn gekomen. Mensen rende ondertussen over straat om de regen en plassen te vermijden en alle motorbikers stonden onder de overkapping van het tankstation, grappig om te zien. Het is de eerste keer dat ik zo veel regen in Afrika gezien heb.

Veel liefs Romy.