Heerlijk om weer in Shade te zijn! Ik was dan ook vroeg op en ben na nog een tijdje in bed liggen begonnen met de namen van de kinderen op pennen te schrijven en wie ben ik kaartjes te maken. De kinderen waren zo nieuwsgierig dat ik ze maar meteen gegeven heb. Wat waren de kinderen en de huismoeders blij , want dit soort pennen zijn hier schijnbaar moeilijker te krijgen of zijn gewoonweg duurder. Toen ik ook nog de papiertjes liet zien , waren ze helemaal enthousiast. Iedereen zat dan ook te tekenen met de nieuwe pen. Zo leuk! Daarna heb ik met lego gespeeld , zijn de meisjes met mijn haren aan de gang gegaan en heb ik water geverfd met small Joyce en Cliff. Drukke en gezellige boel dus.

Na nog wat voorbereidingen op het wie ben ik spel, hebben we het spel ook echt uitgevoerd. Op de gesponsorde petjes/hoedjes had ik kaartjes met namen gedaan en dit moesten ze dan raden. Het was in ieder geval een erg leuk gezicht maar het was toch moeilijker dan verwacht, dit omdat het nou eenmaal een beetje verlegen kinderen zijn en ze de petjes/hoedjes op hun hoofd al heel speciaal vonden. Achja, volgende keer beter. We hebben daarna nog even buiten gespeeld en ik ben daarna even op bed gaan liggen. Ik was niet zo lekker dus heb ik het avondeten overgeslagen en het was nog wel Chappati (soort deeg pannenkoekjes met erwten).

Ik ben met de jongste kinderen naar de kerk geweest, weer een ervaring rijker! Ik snapte er niks van maar dat maakt niet uit. Achteraf kwamen er mensen mij nog een hand geven en kleine kindjes wouden toch echt even aan mijn huid en haar voelen, zou ik dan toch echt zijn? Bij terugkomst heeft huismoeder Ann eieren voor mij gemaakt voor op brood, zo lief! Susan wou heel graag naar het veldje om te gaan voetballen dus we zijn na het eten, toen de kinderen alle klusjes gedaan hadden, met zijn allen naar het veldje gegaan. Hier hebben we gevoetbald, soort van getennist en gewoon overgegooid . De meisjes beginnen ook steeds meer aan me te wennen, zo fijn. Na ongeveer 2 uur op het veld te zijn geweest was ik het toch wel zat en zijn we terug naar huis gegaan. Hierna ben ik even gaan rusten en daarna heb ik nog wat leuke foto’s voor Irene met de kinderen gemaakt. Daarna hebben we gegeten, ik heb Susan nog even voorgelezen en ben daarna ook naar bed gegaan.

Vandaag zijn we naar Nairobi gegaan om daar samen met de 2 huismoeders souvenirs te kopen, dit omdat Irene er nog maar 3 dagen is. We gingen al best wel vroeg en kwamen pas rond half 6 terug, wat een lange dag! Wel super leuke dingen gekocht en wat kunnen de huismoeder wonderbaarlijk afdingen, zo grappig! Nog voor het eten heb ik Susan voorgelezen , want ze kwam net zoals de dag ervoor met een boekje aanzetten haha. Leuk om te doen! Na een lange dag ben ik van de Matatus en een bus toch echt gesloopt. Matatus zijn bussen waar normaal 15 personen in kunnen maar 21 personen ingepropt worden, gewoon omdat het kan. Overigens zijn ze wel super goedkoop je bent voor €0,54 per persoon in de stad en terug.

Marktdag! Vandaag zou ik samen met Irene en huismoeder Ann voor het eerst naar de markt gaan, dit omdat vorige week niet gelukt is aangezien ik op safari was. Op deze markt doen de huismoeders inkoop voor een hele week. Dit betekent 25 kolen , veel wortelen/bananen en nog veel meer. Wat was de markt groot en druk! Iedereen wil je een hand geven en zijn of haar spullen aan je verkopen, ik kan er gewoon niet aan wennen. Maandag in Nairobi heletijd nagefloten worden en nu op de markt weer, achja ik heb nog 2 weken om er aan te wennen of er echt een hekel aan te krijgen.

Bij terugkomst heb ik even wat gegeten en ben daarna begonnen met het uitzoeken van de boeken, Dina had mij dit gevraagd want zo weet iedereen weer welke boeken er momenteel zijn. Leuk werkje maar ik heb het niet helemaal af kunnen krijgen, gelukkig heb ik nog de tijd ervoor. Daarna gezellig met huismoeder Ann en Waithaka (social worker) gekletst en een van de kinderen, Irene, geholpen met het poetsen van de schoenen. Daarna hebben de meisjes mijn haar nog als een ananas gevlochten en toen was het alweer etenstijd , de dag was gevlogen!

Ondertussen zijn de eerste 2 weken dus al voorbij, ik kijk in ieder geval al erg uit naar de volgende 2 weken.

Liefs Romy

Dina van Doesburg Geplaatst op 12 juli 2016 om 23:11 uur Wat leuk om te lezen. De meeste kinderen schrijven nog veelal met potlood, dus zeker de mooie pennen zoals jij bij je had zijn toch een soort van luxe. Ook voor de huismoeders. In Nairobi is het naroepen soms wel vervelend, maar de kinderen, ach, die zien ook niet dagelijks een blanke en voor sommigen ben jij de eerste… Gewoon lachen, zwaaien of een high five, dan hebben zij ook weer een goede dag. Kost niets 😉 Maar dat doe jij wel.. je bent daar net een beetje Koningin Beatrix. Je kunt daar niet anoniem over straat…

Jacqueline Geplaatst op 12 juli 2016 om 22:39 uur We vinden het erg leuk om je verhalen te lezen En dat je het zou erg geniet echt een heel ander leven daar Geniet nog maar van de andere twee weken Liefs anton en jacqueline

Bea (. Van irene) Geplaatst op 12 juli 2016 om 21:56 uur Hallo romy, Ook jouw. Erhalen zijn heel leuk om te lezen. Ik ken je niet, maar heb nu al het gevoel je toch te kennen. We gaan elkaar vast een keer ontmoeten, fijn dat je zo goed voor irene hebt gezorgd! Groetjes, bea

Bea (. Van irene) Geplaatst op 12 juli 2016 om 21:55 uur Hallo romy, Ook jouw. Erhalen zijn heel leuk om te lezen. Ik ken je niet, maar heb nu al het gevoel je toch te kennen. We gaan elkaar vast een keer ontmoeten, fijn dat je zo goed voor irene hebt gezorgd! Groetjes, bea

Cathelijne van Dijk Geplaatst op 12 juli 2016 om 20:16 uur Trots op jou(L) Maar ik mis je wel tot over 2 weken!