Een rustig weekje met vooral heel veel genieten…

Donderdag 26 juli:

Vandaag een rustig dagje, ik begon al vroeg met mijn was te wassen. Onder andere voor Diani beach, wat nog best een werk en een emmer vol was. Om vervolgens even te wachten en met Ilse mee te gaan naar ananas mall, wat kleine boodschapjes te halen. Daarna bleek er iets fout te zijn met de boeking voor Diani beach dus dat moest even geregeld worden. Om later met de kinderen te voetballen, te lachen om foto’s en met Susan nog even met Dina te praten, ze straalde helemaal. De kinderen doen nu hun examens dus het was vroeg naar bed.

Vrijdag 27 juli:

Rond half 10 waren we bij het project dreams, waar ik vorige week ook al was geweest. Waar we anderhalf uur gewacht hebben voordat ze klaar waren met een vergadering…. Om daarna met nog twee personen de sloppenwijk in te gaan en condoom dispensers te vullen, dit doen ze bijna elke twee weken. Natuurlijk is het heel goed om te doen maar we stonden er maar een beetje bij te kijken. Soms voelt het of ik alleen maar mzungu (blanke) hoef te spelen, terwijl ik hier ben om iets te doen en niet om erbij te staan. Dan ben ik toch liever met de kinderen. Daarna zijn we naar de bank gegaan om geld te halen en ik ben vervolgens naar Raymond gegaan. Eenmaal terug, toen ik mij nog steeds niet heel lekker voelde, heb ik lekker mijn haren gewassen en gedoucht om na het eten nog even met de kinderen te zijn. Een film te kijken, waarbij Talim uiteindelijk op mijn schoot inslaap viel…

Zaterdag 28 juli:

Al vroeg heb ik het koffertje ingepakt met mijn kleding om daarna het koffertje (op het stuur van de motorbiker) naar Raymond te brengen en boodschappen te doen. Eenmaal terug waren de kinderen aan het schilderen, waarbij ik peter nog heb geholpen. Al vrij snel was er weer een twee uur durende vergadering, dat is even lang stilzitten. Vrij snel daarna ben ik naar Raymond vertrokken om avond te eten in een klein restaurantje, eindelijk weer kaas. Wat was ik blij! Kaas is namelijk heel duur in Kenia en dus eigenlijk onbetaalbaar om een stuk te kopen.

Zondag 29 juli:

Zo dat was vroeg vertrekken! Rond half vijf in de morgen vertrokken we om op een Motorbike naar second corner te gaan. Daarbij moet bedacht worden dat er 3 mensen inclusief een koffertje achterop gebonden op de Motorbike zaten, onvoorstelbaar. Om vervolgens met de bus naar Nairobi te gaan en daar met de motorbike , over de snelweg zonder helm, naar het station te gaan. We waren net twee minuten optijd om de trein nog te halen, oeps! Na zes uur in de trein waren we dan eindelijk in Mombasa, waar het nog even zoeken naar een taxi was. Na twaalf uur reizen waren we dan eindelijk in Bidi Badu beach resort, waar we meteen het zwembad in gesprongen zijn. Een prachtige plek waarbij we gewoon avond konden eten aan het strand. Ik moet zeggen , ik ben nog nooit zo gelukkig met een wc-bril en een douche geweest. Zo lekker!

Maandag 30 juli:

Wat is de douche heerlijk! Ik moet zeggen, ik had mijzelf al een tijdje niet meer gezien in een grote spiegel en er zijn toch aardig wat kilo’s af. Ik schrok er een beetje van. Na ontbeten te hebben, zijn we naar de supermarkt gegaan om water etc. te halen. Wat meteen opvalt is hoe toeristisch Diani beach is, er zijn bijna meer blanke dan Afrikanen. Dat is even wennen. Ik vond apen altijd leuk maar nadat een aap zo het brood bij het huisje uit mijn handen jatte , vond ik ze toch veel minder leuk. Vervolgens hebben we de middag lekker aan het strand/in de zee doorbracht, lekker om eventjes niets te moeten. In de avond hebben we gegeten in een restaurantje buiten waar we verbleven, ze hadden gewoon een vegetarische burger met feta. Ik kon niet gelukkiger zijn.

Dinsdag 31 juli:

Vandaag zijn we meegegaan met een boottocht naar een ondiepere plek waar veel koraal en vissen zijn. Super leuk om hier te snorkelen en zo de vissen gewoon om je heen te zien zwemmen. Helaas stapte ik alleen in een plant met grote stekels, als je eenmaal de plant aanraakt dan laat het al zijn stekels los. Dikke pech. Ik schrok mij kapot toen ik de pijn voelde en rond de 10 stekels in mijn voet zag. Gelukkig was het niet giftig maar moest ik de rest van de tijd wel op de boot blijven, even balen! Eenmaal terug hebben ze geprobeerd de stekels eruit te halen maar ze zaten al te diep en waren te dun om te pakken te krijgen. Het was dus verplichte rust op de hoop dat ze er vanzelf weer uit gingen. De apen zijn zo bijdehand dat ze in ons huisje waren geweest en zo alle appels en nootjes hadden opgegeten.. Heel aardig wederom. In de avond hebben we heerlijk pizza gegeten. Het was dinsdag dus de tweede pizza was gratis, altijd fijn! Om in de avond nog lekker aan het strand te zitten en vroeg te slapen.

Woensdag 1 juli:

Ondanks dat de stekels nog in mijn voet zaten, hebben we wel gewoon gezwommen en een ochtendwandeling langs het strand gemaakt. Ze hebben wederom geprobeerd de stekels uit mijn voet te halen maar er blijven alsnog stukjes zitten, die er dus vanzelf uit zouden moeten gaan. Als lunch hadden we nog pizza van gister over, te lekker! Om later nog wat boodschappen te doen omdat de apen alles opeten en we wel wat moesten hebben voor in de trein terug. Om de rest van de dag vooral rustig aan te doen. Er is zoveel te doen op deze plek , dat je je eigenlijk nooit verveelt.

Donderdag 2 juli:

We wilden toch wat actiefs doen dus hebben we twee fietsen gehuurd. Het leek niet zo ver naar het winkelcentrum maar dit viel vies tegen met de hobbelige wegen. Bij het winkelcentrum hebben we daarom even pauze gehouden met een heerlijke milkshake en zelfs gebak, dat heb ik gemist! Om vervolgens de weg weer terug te fietsen, helaas klapte van een fiets op het laatste stuk de band dus moesten we deze nog terugbrengen. Na tien kilometer in ongeveer dertig graden, zijn we snel het zwembad in gedoken om af te koelen. We hadden de andere fiets nog dus deze hebben we tegen de avond weer terug gebracht, helaas ontstond er geen fijne situatie. De (dronken) eigenaar wilde dat wij betaalde voor de schade terwijl hijzelf de band te hard had opgepompt en wij uiteindelijk maar anderhalf uur de fiets hebben gehad in plaats van een hele dag. Na een tijdje stond ik zo te trillen op mijn benen dat ik er klaar mee was, ze dreigde zelfs de politie te bellen terwijl wij alleen een oplossing probeerde te vinden. Het is zo jammer dat ze op allerlei manieren geld proberen te verdienen van blanken en het ze ook nog lukt ook. Eenmaal terug hebben we met mijn ouders gebeld, voor de eerste keer in bijna vijf weken. Om vervolgens te gaan eten en vooral te genieten van de laatste avond.

Vrijdag 3 juli:

Dit was alweer de laatste ochtend in Diani beach maar wat hebben we genoten. Rond zeven uur lagen we daarom al in het zwembad om daarna te douche en nog eventjes te ontbijten. Ik moet zeggen, wat is het hier een verschil met Thika. Het voelde echt even alsof ik niet in Kenia was en het was nog fijner om niet als mzungu (blanke) gezien te worden. Het geeft een gigantisch contrast aan, de sloppenwijken en deze resorts/hotels. Wat blijft de wereld soms toch oneerlijk verdeeld, ik ben daarom extra dankbaar dat ik hier vier dagen heb kunnen zijn. Een heerlijke 4-daagse vakantie. De terugreis duurde heel lang ondanks dat er aardige mensen tegenover ons in de trein zaten. Toen we eenmaal in Nairobi aankwamen, was ik het zo zat (onder andere door buikpijn en niet naar de wc kunnen) dat we een taxi hebben genomen. Ondanks de duidelijke afspraken vond de chauffeur het toch nodig om ineens te stoppen en te zeggen dat het toch te ver was, heel oneerlijk en er is niks aan te doen. Dus dat werd weer een tuktuk nemen, terwijl ik mijzelf ondertussen helemaal niet lekker meer voelde. Eenmaal terug was het daarom vroeg slapen, het was een lange dag. Wat ben ik moe…

Nog drie weekjes te gaan, tot snel!

Liefs Romy