Oasis, de slums en Chapati maken.


Woensdag 14 juli 

We zijn naar de stad geweest om geld te pinnen, naar de supermarkt te gaan en Irene haar vliegticket uit te printen. We moesten wel naar de supermarkt aangezien het water en de wc rollen op waren haha. Daarna zijn we weer achterop de motorbike bij Charles gegaan, zo gelachen! Eenmaal weer thuis ben ik weer begonnen met de boekenkast , gelukkig is alles nu gesorteerd. Toen ik hier mee klaar was kwamen de kinderen al weer thuis en hebben Irene en ik afgewassen. Daarna heb ik de meisjes laten zien hoe je moest haken en ze vonden het super leuk, ook zijn er zoon 300 foto’s met mijn telefoon gemaakt van alles wat je maar kan bedenken haha. Rond half 6 was het afscheidsfeestje van Irene , zo lief! Daarna heeft huismoeder Ann voor ons frietjes gebakken en die zijn zo lekker!Toen zijn we allebei snel ons bed in gekropen, ons laatste nachtje samen in Shade. Wat ga ik Irene missen!

Donderdag 16 juli

Oef , wat was het vroeg Irene weg ging. Rond 3 uur ’s nachts ! Gelukkig kon ik wat uitslapen en was ik rond 10 uur in Oasis , het project waar straatkinderen opgevangen worden. Hier heb ik eerst ongeveer 1 uur gevoetbald met de jongens en daarna zijn we naar hun “school” plek gegaan, ik heb ze van alles kunnen geven.. Zoals stiften,scharen,lijm,papier,linialen en geodriehoeken. Wat waren ze er blij mee want sommige hadden nog nooit met een echte stift getekend. Ik heb daarom ook gewoon mee getekend en ben toen rond 1 weer richting Shade gegaan. In Shade heb ik samen met huismoeder Ann nog wat kleding gerepareerd. Niet dat sommige kledingstukken zoveel gaten hadden dat we toch echt vermoedde dat er een beest achter moest zitten… Het werd dus eigenlijk meer kletsen als werken maar dat is ook super gezellig! Hierna kwamen de kinderen weer langzaam binnen druppelen, ik heb ze geholpen met het wassen van kleding,sokken en schoenen. Daarna hebben de kinderen de grootste lol gehad met een paar fietsbanden, te grappig! Helaas was het toen al weer eet tijd en volgde al snel slaap tijd.

Vrijdag 15 juli 

Vandaag zou ik samen met Waithaka (social worker) naar de slums in Umoja gaan, dit is een van de sloppenwijken bij Thika. Rond 9 uur ben ik dan ook opgehaald door de Motorbike en richting de slums gegaan. In de slums heb ik de mensen de gesponsorde pennen kunnen geven maar toch het gevoel van armoede overheerste. Natuurlijk als je daar loopt bedelen mensen, dit omdat ik een blanke ben en wij bekend staan als rijk ( uhum) . Ik snap heel goed dat ze bedelen want elk klein beetje kan hun al helpen om eten op tafel te krijgen. Na pennen uitgedeeld te hebben zijn Waithaka en ik doorgelopen naar de steengroeve , hier werken allemaal mensen keihard om zo een klein beetje inkomen te krijgen. Ik heb meegeholpen de stenen in stukjes te slaan maar het is echt heel zwaar! Respect dus. Ook meteen de eerste persoon gehad die wel met me wilde trouwen, Waithaka en ik vinden 10 zebra’s wel een goed idee. Deze moet hij dan naar Nederland brengen (zal hem toch nooit lukken want het zijn beschermde dieren maar oke).
Hierna zijn we doorgelopen naar Umoja Primary school , een school voor kinderen tussen de 6/7 en 14/15 jaar oud. Meteen alle kinderen rende op mij af… Wat een gekkenhuis maar wel super lieve kinderen. Na hier ook pennen afgegeven te hebben zijn we doorgelopen naar Umoja childrens project, het schooltje waar ik al eerder geweest ben. Weer super lief ontvangen en gewacht tot de motorbike er weer was. Wat een afstand gelopen en dan moet je nog bedenken dat kinderen vanuit de slums elke dag dit 2x doen.. Toen ik weer in Shade was heb ik samen meg Ann de vrijwillegers kamer schoongemaakt en ik ben daarna echt even op bed gaan liggen want het waren zoveel indrukken, daarna gegeten en lekker vroeg mijn bedje in.

Zaterdag 16 juli 

Weekend! Dit betekend dat (bijna) alle kinderen thuis zijn! Ik had al wat dingetjes in gedachten om te doen dus ben hier dan ook meteen mee gestart. Ik had een aantal gesponsorde spullen die leuk waren voor de kinderen, zoals petjes, notitieboekjes, elastiekjes en etuis. Ze mochten dan ook allemaal een ding uitkiezen, blije gezichtjes dus. Sommigen hebben me wel 5x bedankt en ik kreeg later nog allemaal lieve briefjes. Omdat ik nog nooit Chapati had gemaakt, heb ik deze zaterdag geholpen. Wat een werk! Voordat alles klaar was waren we ongeveer 3 uur onderweg. Maar het was heel leuk om mee te maken.

Hierna heb ik denk ik ongeveer 1 uur met de kinderen buiten gespeeld met de frisbees. Toen zijn we binnen gaan tekenen , leuk leuk! Voor het eten hebben we nog een film gekeken en hebben de kinderen nog even gedanst… En wat kunnen ze dansen. Ann en ik hebben samen bij het kampvuur gegeten en gelachen , dan ben je al snel 2 uur verder en ik ben toen echt maar naar bed gegaan. Wat een leuke dag!

Deze 4 dagen zijn als een speer gegaan maar wat heb ik genoten van de kinderen. Nog iets meer dan 1 week te gaan..

Liefs Romy

Jacqueline
Geplaatst op 16 juli 2016 om 22:43 uur
Leuk om je verhalen weer te lezen Ja sectie gaat snel geniet nog maar voordat je het weet ben je weer in Nederland En hier gaat alles anders Groetjes anton en jacqueline
Jolanda Versteeg
Geplaatst op 16 juli 2016 om 22:16 uur
Leuk om je verhalen te lezen. Veel plezier nog de komende weken😎
Gerda
Geplaatst op 16 juli 2016 om 22:11 uur
We zijn zo trots dat je,je 100% aanpast eet wat hun eten,doet wat hun doen en op tijd je rust pakt ,met zulke lieve mensen om je heen en veel blije gezichten waar we allemaal van mee mogen genieten snap ik dat je het naar je zin hebt.We genieten van dit mooie blog en super mooie foto’s go girl you never give up! Xxx mama
joost
Geplaatst op 16 juli 2016 om 21:59 uur
Fijn dat het zo goed gaat en dat je met de kleinste dingen het verschil kan maken tussen een traan en een lach !Dina
Geplaatst op 16 juli 2016 om 21:57 uur
Je gaat tijd tekort komen….. 🙂

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.